به دنبال حرف نمی گردم

در من احساسی است که بی کلام سخن می گوید

حقیقتی که راه های دور را در می نوردد

ورای زمان

ورای هر چیز که فاصله می سازد

تا

با تو سخن گوید

تا بی واسطه بشنوی

صدای ناشنیدنیم را که در فضا جاری است

نغمه ای را

که تنها قلب توست

که از هر صدای دیگری در جهان باز می شناسدش

کلام ساده دوست داشتن را

بی هیچ آلودگی

همچون سوسوی ستاره ای

در سیاهی و سکوت شبهای تنهایی

اینک منم

ایستاده در نهایت تنهایی

در قلب آسمانی پر ستاره

جایی که هر فاصله اش بی نهایتی است

آرام سوسو می زنم

شاید چشمی مشتاق دیدنم باشد