یادداشت های من

آن جا که اندیشه نیست کلام هم نیست

من از تو نگاه می دزدم

و حسم را میان کلمات می پیچم

اما کلام اسیر من نیست

 

 

 

ثروت هر فرد مجموع دارایی های مادی و معنوی اوست ، دارایی های مادی شامل پس انداز ، درآمد و مهارت های فنی است یعنی هر توانایی که برای او به کسب پول کمک کنه اما  دارایی های معنوی خودش به دو بخش دارایی های عاطفی و فرهنگی تقسیم می شه . دارایی های عاطفی ما مجموعه ارتباط های عمیقی است که با خانواده ، دوستان و هر فردی داریم که به او احساس تعلق  عاطفی داشته باشیم  و دارایی های فرهنگی هر کدام از ما به میزان مطالعات و درک مان از فرهنگ ، ادبیات ، هنر و تاریخ بستگی داره .

به نظر می رسه که عدم رعایت توازن میان این مولفه ها ست که منجر به بروز ناهنجاری های متععد در درون و برون جامعه ما شده چرا که امروزه بیش از گذشته تنها مولفه ثروت ، دارایی های مادی تصور می شه و به همین خاطر گویی دارایی های معنوی هر انسان هیچ نقشی در احساس خوشبختی و توانمندی اش ندارد . فراموش نکنیم که در گذشته و خصوصا پس از حمله و استیلای مغول ، جامعه ایران درست در جایگاهی متضاد با وضعیت امروز قرار گرفت و با ترویج ریاضت و نفی مظاهر مادی در تامین ثروتنمدی تنها به داشته های معنوی تاکید کرد و آن را ارزشمند شمرد و نتیجه حاکمیت این دیدگاه در بین عامه مردم و خصوصا نخبگان به عقب ماندگی جامعه ایران  در سده های گذشته منجر شد . 

به من تکیه می کنی

بی آنکه بدانی

روزگاری دراز تنها خواهی بود

در آغوشم می گریی

بی آنکه بدانی

روزگاری دراز بی من خواهی بود

برای تو من

تنها دریچه دیدن دنیایم

بی آنکه بدانی

روزگاری دراز این پنجره بسته خواهد ماند

می خواهم به تو چشمانی ببخشم

پاهایی استوار

قلبی بزرگ

تا پس ازمن کسی به تو تکیه کند

دست در گردن تو بگرید

و از دریچه چشمانت

                        امید را نظاره گر باشد

حقیقت تنها یک رنگ است اما دروغ هزار رنگ ! به همین خاطر گاه دروغ از حقیقت زیباتر به نظر می آید  ، به یاد داشته باشیم دروغ هر روز به رنگی دیگرگونه جلوه می کند .

دنیای هر کس به رنگ ذهن اوست !

تنها اندیشه های زیبا قادر به خلق جهان زیبا هستند .

زمانی قادر به حل مشکلات می شویم که پیشتر در ذهن و اندیشه خود بر آن غلبه کرده باشیم !